Ergin olmayan çocuk, ana ve babasının velayeti altındadır. Yasal sebep olmadıkça velayet ana ve babadan alınamaz. Hakim vasi atanmasına gerek görmedikçe, kısıtlanan ergin çocuklar da ana ve babanın velayeti altında kalırlar (4721 S. K. m. 335).

Evlilik devam ettiği sürece ana ve baba velayeti birlikte kullanırlar. Ortak hayata son verilmiş veya ayrılık hali gerçekleşmişse hakim, velayeti eşlerden birine verebilir.

VELAYET KİME VERİLİR?

Velayet, ana ve babadan birinin ölümü halinde sağ kalana, boşanmada ise çocuk kendisine bırakılan tarafa aittir (4721 S. K. m. 336).

Ana ve baba evli değilse velayet anaya aittir. (TMK. md. 337). Evlilik dışı çocukların velayeti yasa gereği anada iken baba şiddet gerekçesi ile velayetin anadan kaldırılması isteğinde bulunabilir. Velayetin düzenlenmesi, kaldırılması ve değiştirilmesi davalarında asıl olan çocukların menfaatidir. Böyle bir durumda hakim her türlü delil ile durumu kendisi taktir eder.

Ana küçük ise kısıtlı ise veya ölmüş ise ya da velayet kendisinden alınmışsa hakim, çocuğun menfaatine göre, velayeti babaya verebileceği gibi duruma göre babanın da olmaması veya baya verilmesinde de sakınca olduğu hallerde vasi atayabilir. (4721 S. K. m. 337).

Eşler, ergin olmayan üvey çocuklarına karşı da özen ve ilgi göstermekle yükümlüdürler. Kendi çocuğu üzerinde velayeti kullanan eşe diğer eş uygun bir şekilde yardımcı olur; durum ve koşullar zorunlu kıldığı ölçüde çocuğun ihtiyaçları için onu temsil eder (4721 S. K. m. 338).

Velayete sahip ana veya babanın yeniden evlenmesi, velayetin kaldırılmasını gerektirmez. Ancak, çocuğun menfaati gerektirdiğinde velayet sahibi değiştirilebileceği gibi, durum ve koşullara göre velayet kaldırılarak çocuğa vasi de atanabilir (4721 S. K. m. 349).

Velayetin kaldırılması halinde ana ve babanın çocuklarının bakım ve eğitim giderlerini karşılama yükümlülükleri devam eder. Ana ve baba ile çocuğun ödeme gücü yoksa bu giderler Devletçe karşılanır. Nafakaya ilişkin hükümler saklıdır (4721 S. K. m. 350).

Velayete ilişkin olarak mahkemeye tanık gösteren taraf, tanık dinletmek istediği vakıayı ve dinlenilmesi istenen tanıkların adı ve soyadı ile tebliğe elverişli adreslerini içeren listeyi mahkemeye sunar. Bu listede gösterilmemiş olan kimseler tanık olarak dinlenemez ve ikinci bir liste verilemez (6100 S. K. m. 240). Tanık listesinde adres gösterilmemiş veya gösterilen adreste tanık bulunamamışsa, tarafa adres göstermesi için, işin niteliğine uygun kesin süre verilir. Bu süre içinde adres gösterilmez veya gösterilen yeni adres de doğru değilse, bu tanığın dinlenilmesinden vazgeçilmiş sayılır (6100 S. K. m. 240).

BKNZ

2. HD. 2012 / 13134 E. 2012 / 17522 K.
2. HD. 2011 / 1259 E. 2011 / 3613 K.
2. HD. 2011 / 17417 E. 2012 / 11201 K.
2. HD. 2010 / 13057 E. 2010 / 16604 K.

YHGK. 09.02.2011 T. 2010/2-681 E. 2011/54 K.
YHGK. 14.07.2010 T. 2010/2-356 E. 2010/389 K.
2.HD. 07.12.2010 T. 2010/7251 E. 2010/20509 K.
YHGK. 16.05.2007 T. 2007/2-251 E. 2007/277 K.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]